miércoles, 16 de septiembre de 2015

Soidaridade con beneficio

Benvid@s,

  Estamos a vivir unha traxedia máis en Europa, as guerras que tan ledamente protagonizamos en Oriente Medio votaron das suas casas e dos seus paises a centos de miles de persoas que buscan un novo fogar onde porder seguir vivindo sen ter medo pola sua seguridade.
  Pero claro, a nosa ledicia remata co lanzamento das bombas, en canto a ser responsables das nosas accións non queremos saber nada. A xente que lle arrebatamos todo o que tiñan, que se busquen a vida nos seus paises veciños, eses que deixamos na miseria a base de robarlles os seus recursos a cambio de nada. Que é iso de buscar unha vida mellor, ben lles chega con estar vivos e punto... moitas veces cuestiono a nosa suposta "intelixencia".
  Os gobernos dos paises ricos seguen a demostrar unha falta de intelixencia e madurez propia dun neno caprichoso, o que non lle gusta compartir e moito menos non ter o que quere.

  Pero este non é un post máis para a crítica os nosos gobernos/políticos; non é un post para reclamar máis soidaridade coa xente que o necesita, cos nenos que están a morrer; hoxe veño a falar dunha oportunidade para a miña terra, para Galicia. Porque máis alá do simple xesto de axuda a uns refuxiados que fuxen da guerra e a morte, o terror e a fame, Galicia pode ver solventado un problema acuciante como é a perdida de poboación e o envellecemento da que queda. Pode solventar un problema que pode facer que no futuro non teñamos forma de pagar as nosas pensións, de manter o noso pobo, de mellorar a nosa terra. E todos estos beneficios a vez que se axuda a xente que está sufrindo.
  Nos últimos 4 anos Galicia perdeu 38.500 habitantes, ten un 23% de poboación con máis de 65 anos e sigue a aumentar esa porcentaxe ano tras ano... temos un problema grave, dende logo que tamén temos un problema de traballo, estamos nunha crise, pero o bo goberno non se pode centrar só en un problema, non pode focalizar o esforzo en problemas de 4 anos, temos que ter unha visión a longo prazo que trate de prever e solventar as dificultades futuras, e esta é unha das máis importantes.
  Se cadra semella ata egoísta expoñer esto, pero é unha realidade, e creo que bo será se axuda a poñer cabeza e ver doutra maneira a abrir as portas a esa xente que busca un futuro mellor. Os refuxiados poden ser unha solución pra nos, podemos darlle casa e terras nos nososo pobos, podemos darlle traballo e futuro, e a cambio eles poden darnos o seu esforzo para facer posible unha Galicia mellor e axudarnos a que teñamos a posibilidade dun futuro nesta terra. O goberno ten que xestionar o máis rápido posible esta oportunidade, porse en contacto cos concellos, cooperativas, empresas, porse en contacto con Europa e buscar unha boa estratexia, financiación europea para o plan? por que non? cando semella que todos queren evitar a chegada desta pobre xente os seus paises. Nos damoslle un lar e Europa axuda co diñeiro para poder ofrecerlles un texido laboral decente. A cousa é actuar rápido para non perder a oportunidade e para non seguir manchando as nosas mans coa sua sangue.

  Se cadra non son correcto, se cadra non é sinxelo, pero creo que nunca o é, e sempre temos que bailar coa realidade ca música que toca nese momento. Pensadeo ben, xa non quedan excusas pra dicir non.

Bos días e boa sorte,

lunes, 14 de septiembre de 2015

Unha oportunidade perdida

  Benvid@s,
  
  Fai uns 4 anos produciase a quebra dunha empresa coma Clesa, un símbolo da industria láctea e un drama para Galicia que temía a perdida de emprego xerado polo peche dunha fábrica en Caldas de reis nos anos máis críticos da actual crise.
  Os medios fixeron presión e o goberno moveuse para finalmente "conseguir" a venda desta fabrica a Feriado,  daquela todos eran felices e parecía a mellor opción posible, agora salta o escenario a outra realidade. A labor dos que mandan non é buscar o camiño fácil senon o mellor de cara ao futuro, e creo que aquí non se fixo. 

  E voltamos o presente, anos despois da fatídica negociación en Europa da cota do leite, da enésima demostración de deslealdade do goberno central con Galicia, e logo de pasar todos estes anos sen ningunha preparación nin por parte do goberno ni dos gandeiros para a fin das cotas e a volta o mercado máis salvaxe, atopamonos de novo cun problema no sector lácteo que semella ser fatídico, e non podo máis que voltar a preguntarme se a venta da fábrica de Clesa en Caldas non foi unha oportunidade perdida.
  Unha oportunidade de crear unha grande cooperativa galega cunha fábrica para o procesado e xestión da sua materia base que permitira os gandeiros unha vía alternativa que non fose un mercado manipulado que paga por debaixo de prezo productivo o leite e que forza o peche todas as explotacións gandeiras ca gravísima consecuencia para a economía e traballo galegos. 
  Claro que para esto facia falta a intervención de estado, facia falta poñer diñeiro, facer xestión, pelear con algúns deses amigos ricos que os nosos gobernos teñen e facer inversións para mellorar a conexión a fábrica, todo isto, sen poder asegurar un beneficio nas eleccións, porque a xente normalmente non é paciente e se cadra non entende o fondo deste tipo de planes. Pero iso é o que fan os bos líderes e está máis que demostrado que temos uns ineptos o cargo.
  Por iso a día de hoxe, a miña percepción, o meu sentir e que deixamos unha oportunidade perdida e que semella que estamos destinados a protesta por unhas axudas que son caridade e non solución o noso sector. O lácteo pinta negro e non se pode seguir perdendo oportunidades.

Bos días e boa sorte,